Snowy, onze dierbare suikerkat
Snowy wilde de laatste tijd wel heel vaak water drinken en moest ook veel en vaak plassen. Hmmm, dachten wij, hij is inmiddels 14 jaar, wellicht heeft hij last van zijn nieren. We hebben een afspraak bij de dierenarts gemaakt en uit het onderzoek bleek dat het glucose gehalte in zijn bloed veel te hoog was; hij had diabetes.
We waren stomverbaasd, we wisten niet eens dat dat bestond bij katten. Behandeling hield in dat we 2x per dag insuline moesten prikken, op vaste tijden met 12 uur ertussen. Ik schrok enorm: ik moet niets hebben van naalden en spuiten en nu moest ik onze lieve en knuffelige Snowy 2x per dag prikken... En dan ook nog eens volgens een vast ritme; wij zijn gewend om te gaan en staan waar en wanneer we willen en dat zou dus niet meer kunnen.
We besloten om er het beste van te maken en zijn de uitdaging aan gegaan. In het begin prikten we samen: de een hield Snowy vast en de ander prikte. Snowy was redelijk opstandig en we moesten achter hem aan om hem te pakken. Na verloop van tijd gaf hij zich makkelijker over, stonden wij er ook wat relaxter in en lukte het een van ons om het te doen. Dat was fijn want dat gaf ons meteen meer vrijheid; nu hoefde er immers nog maar een van ons thuis te zijn op de 'priktijden'.
Het ging na een tijdje zo goed dat we hem alleen nog maar hoefden te roepen en dan ging hij vanzelf al op zijn zij liggen en konden we hem zo prikken. Het
hele klusje duurde nog maar 2 minuten en was zo gepiept. Het was motiverend om te zien hoe veel levendiger hij werd en we hadden ook het idee dat onze band met hem sterker werd.
​
Het prikken werd een soort 'intiem' moment. Het was af en toe een uitdaging om het prikken te plannen bij etentjes en feestjes, maar dat is bijna altijd gelukt. Veel mensen in onze omgeving hadden er begrip voor en zo niet, dan maar niet. Snowy hoort bij ons leven en nu was ons leven zo. Onze kattenoppas prikte Snowy als wij op vakantie gingen, een weekend weg waren of echt een keer niet konden. Van ons had ie zo 80 mogen worden, maar hij is helaas overleden aan kanker. Hij wordt nog steeds ontzettend gemist.
​
Pauline en Eric
